Przewlekłe zapalenie tarczycy

Co to jest choroba Hashimoto?

Nazwa choroby pochodzi od japońskiego lekarza, który jako pierwszy opisał te schorzenie. Choroba Hashimto, czyli przewlekłe limfocytowe schorzenie tarczycy jest  schorzeniem o charakterze autoimmunologicznym, co oznacza, że układ immunologiczny wytwarza przeciwciała przeciwko własnej tarczycy. Skutkiem tego jest zapalenie tarczycy, które może rozwijać latami, niszcząc gruczoł i powodując zmniejszanie produkcji hormonów.

Przebieg choroby Hashimoto może być różnorodny, niekiedy osoby z utajoną niedoczynność tarczycy mogą nie zauważyć żadnych objawów lub takie, które często bagatelizujemy. Mogą to być między innymi: ból gardła, chrypka, ból szyi lub powiększone wole. Chorobę można wówczas wykryć jedynie na podstawie badań hormonalnych.

Rozpoznanie i leczenie przewlekłego zapalenia tarczycy

Potwierdzenie niedoczynności tarczycy wymaga wykonania badań hormonalnych. Po wywiadzie lekarz rodzinny zdecyduje o konieczności oznaczenia stężenia TSH. Jeśli wynik badania będzie nieprawidłowy (powyżej górnej granicy normy), konieczne jest oznaczenie stężenia wolnej tyroksyny (FT4). Jawną niedoczynność tarczycy rozpoznaje się, jeżeli zwiększonemu stężeniu TSH towarzyszy zmniejszone stężenie FT4. Utajoną (subkliniczną) niedoczynność tarczycy rozpoznaje się, gdy zwiększonemu stężeniu TSH towarzyszy prawidłowe stężenie FT4.

Jak dotąd nie opracowano metody całkowitego wyleczenia przewlekłego zapalenia limfocytowego, które zahamowałoby proces niszczenia tarczycy, dlatego też proces leczenia polega na przyjmowania syntetycznych hormonów tarczycy. Kluczowym elementem terapii jest stałe i systematyczne przyjmowanie leków, które normalizuje stężenie TSH w organizmie i zapewnia prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Należy także pamiętać o kontrolnym oznaczaniu stężenia TSH.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy przewlekłego zapalenia tarczycy