Poporodowe zapalenie tarczycy

Choroba dotyka około 5% kobiet po porodzie.


Objawy są ciężko rozpoznawalne, ponieważ są to typowe objawy kobiet, które urodziły dziecko i znalazły się w nowej sytuacji życiowej: lęk, bezsenność, rozdrażnienie, zmęczenie, depresja poporodowa.

Nadczynność tarczycy występuje pomiędzy pierwszym, a szóstym miesiącem po porodzie i jej okres trwania to zazwyczaj dwa miesiące. Charakterystyczne objawy to osłabienie, kołatanie serca, szybki spadek wagi, nietolerancja ciepła, niepokój, rozdrażnienie,

Niedoczynność tarczycy występuje pomiędzy trzecim, a ósmym miesiącem po porodzie. Jeśli faza nadczynności poprzedza ją – w tym wypadku pojawia się wcześniej. Niedoczynność utrzymuje się od czterech do sześciu miesięcy. Kobiety odczuwają zmęczenie, zakłócenie koncentracji, ogólne rozbicie, osłabienie, zaburzenia pamięci, zaparcia i depresję.

W nadczynności tarczycy u kobiet z poporodowym zapaleniem tarczycy pozytywny skutek odnosi podawanie propranololu. Czas leczenia dochodzi do dwóch miesięcy.

Sposób postępowania w niedoczynności tarczycy  zależy od stopnia nasilenia się objawów i od tego, czy kobieta w najbliższym czasie chce zajść w kolejną ciążę. Słabe objawy w momencie nie planowania kolejnego potomka nie wymagają natychmiastowego leczenia, jednak w tym przypadku zaleca się częste kontrole u lekarza. W momencie, kiedy kobieta chce zajść w ciążę, bądź ma bardzo rozwinięte objawy niedoczynności tarczycy, zaleca się leczenie lewotyroksyną.

Zalecane jest regularne monitorowanie kobiet, które zachorowały na poporodowe zapalenie tarczycy ze względu na możliwość utrzymania się trwałego zaburzenia.

Profilaktyka:
Badania wskazują, że selen regularnie przyjmowany przez kobiety jest w stanie zmniejszyć prawdopodobieństwo  wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy.

Autor:

Natalia Ul

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy poporodowego zapalenia tarczycy