Niedoczynność przysadki

Niedoczynność przysadki jest chorobą dość rzadką. Może pojawić się jednak w każdym wieku i nie jest uzależniona od płci. Hormony wydzielane przez przysadkę to: hormon wzrostu, prolaktyna, tyreotropina, kortykotropina, folitropina i luteotropina i wazopresyna oraz oksytocyna.

Najczęstsze przyczyny niedoczynności przysadki:

• mutacje genu
• niedostatecznie rozwinięta część gruczołowa
• guzy – gruczolaki, torbiele, rak piersi i płuc
• tętniak tętnicy szyjnej wewnętrznej
• udar przysadki
• zmiany zapalne, np. zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych
• uraz czaszki z uszkodzeniem przysadki
• choroby metaboliczne – amyloidoza
• infekcje ośrodkowego układu nerwowego
• poporodowa martwica przysadki w wyniku krwotoku i wstrząsu podczas porodu

Uszkodzenie funkcji wydzielniczej hormonów części gruczołowej przysadki prowadzi do powstania wtórnej niedoczynności gruczołów obwodowych, czyli tarczycy, gonad oraz nadnerczy. Przeważająca część chorych cierpi z powodu niedoboru hormonu wzrostu. W przypadku, gdy niedobór tego hormonu pojawi się w okresie rozwojowym, u dziecka mogą pojawić się upośledzenia wzrostu. Mówi się wtedy o karłowatości przysadkowej. Często rozwija się także hipoglikemia.

Objawy niedoczynności zależne są od paru czynników. Należą do nich m.in. wiek chorego oraz przyczyna i czas trwania choroby. Charakterystyczny jest powolny przebieg choroby. W początkowym okresie objawy są raczej ciężkie do zauważenia.

Typowe objawy choroby:

• zaburzenia miesiączkowania
• impotencja i niepłodność
• bóle głowy
• senność
• brak owłosienia łonowego i pod pachami
• częste oddawanie moczu
• spadek ciśnienia tętniczego krwi
• niski poziom cukru we krwi
• opóźniony wzrost u dzieci

W celu rozpoznania choroby konieczne jest wykonanie badania hormonalnego oraz rezonansu magnetycznego przysadki mózgowej. Oprócz tego przeprowadza się RTG czaszki w celu oceny okolicy siodła tureckiego, na którym leży przysadka.

Nieleczona niedoczynność przysadki mózgowej może doprowadzić nawet do śmierci, dlatego bardzo ważne jest wprowadzenie odpowiedniej terapii. Leczenie polega przede wszystkim na wyrównaniu stężenia hormonów w organizmie. W trakcie leczenia możliwe jest normalne i aktywne życie, nie ma potrzeby wprowadzania żadnej diety. Osoby z wirusową infekcją ośrodkowego układu nerwowego powinny zażywać antybiotyki oraz leki przeciwirusowe.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy niedoczynności przysadki