Ponieważ przyczyny powodujące rozwój charłactwa przysadkowego nie są łatwe do określenia, ustaleniem właściwej powinien zająć się lekarz. Ogólnie, choroba może mieć swe początki w nowotworach: przysadki lub przerzutach z innych organów, zakażeniach, urazach głowy, chorobach naczyniowych, zabiegach neurochirurgicznych, procesach zapalnych, promieniowaniu. U kobiet charłactwo może być także spowodowane ciężkim przebiegiem porodu i krwotokiem, w wyniku czego powstają zakrzepy w przysadce.
Choroba Glińskiego i Simmondsa jest bardzo podobna do jadłowstrętu psychicznego, który objawia się podobnym wyniszczeniem organizmu, zanikiem gruczołów dokrewnych, jednakże w przypadku jadłowstrętu psychicznego nie stwierdza się zmian anatomicznych w przysadce.
Leczenie tej choroby polega na podawaniu hormonów płciowych, tarczycy i kory nadnerczy. Operacja chirurgiczna jest konieczna w przypadku guza przysadki. Powikłania choroby np.rozrost nowotworu, kończy się śmiercią pacjenta.
Zobacz również objawy tej choroby: Objawy martwicy przysadki
Choroba Glińskiego i Simmondsa
Choroba Glińskiego i Simmondsa to przewlekła wielogruczołowa niedoczynność hormonalna, inaczej charłactwo przysadkowe lub martwica przysadki. Jest spowodowana postępującym niszczeniem przedniego płata przysadki przez nowotwór bądź stan zapalny.... czytaj więcej
Niedoczynność przysadki
Niedoczynność przysadki mózgowej jest chorobą wywołaną niedostatecznym wytwarzaniem jednego lub kilku hormonów tego gruczołu. Jeżeli dochodzi do niedoboru wytwarzania wszystkich hormonów mówi się wtedy o całkowitej niedoczynności przysadki. Przysadka mózgowa jest niewielkim gruczołem umiejscowionym u po... czytaj więcej
Brak komentarzy